Fizykoterapia

Fizykoterapia – dział fizjoterapii wspomagający procesy leczenia i regeneracji tkanek, za pośrednictwem aparatów generujących odpowiednie czynniki fizyczne. Ich działanie lecznicze polega na wywołaniu fizjologicznej reakcji organizmu na bodziec elektryczny, mechaniczny lub termiczny. Pobudzone w ten sposób receptory przesyłają informację do układu nerwowego, gdzie po ich odpowiednim przetworzeniu zostaje wysłana odpowiedź zwrotna do tkanki, która ma na celu odpowiednie działanie regulujące.

JONOFOREZA

Jonoforezą nazywa się zabieg elektroleczniczy polegający na wprowadzeniu do tkanek jonów leków za pomocą prądu stałego. Wprowadzenie jonów leku do tkanek odbywa się na zasadzie odpychania ładunków jednoimiennych, a przyciągania różnoimiennych.

Wybór leków stosowanych do jonoforezy jest bardzo duży. Jonoforezę w zależności od zastosowanego leku wykorzystuje się w dolegliwościach takich jak nerwobóle, zespół rwy kulszowej i ramiennej, stany zapalne stawów i zapalenia okołostawowe, owrzodzenia troficzne, zapalenia tkanek miękkich, naciągnięcie mięśni, blizny i przykurcze bliznowate, choroba zwyrodnieniowa stawów, artrozy, neuralgie, choroby reumatyczne, osteoporoza, złamania, zapalenie nadkłykci, działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, zwiększenie przemiany materii.

TENS

Prądy TENS – przezskórna stymulacja elektryczna nerwów jest metodą elektroterapii służącą do zwalczania zarówno bólu ostrego i przewlekłego. Przeciwbólowe działanie TENS oparte jest na teorii kontrolowanego przepustu rdzeniowego Walla i Melzacka, jak również na teorii endorfin. Aby uzyskać zniesienie lub zmniejszenie bólu, musi dojść do zahamowania przewodnictwa bodźców bólowych na poziomie nerwów obwodowych oraz na poziomie rdzenia kręgowego.

PRĄDY INTERFERENCYJNE

Prądy interferencyjne – prądy Nemeca – są to prądy powstające w wyniku interferencji, czyli nakładania się dwóch prądów sinusoidalnych średniej częstotliwości. Prądy interferencyjne wywierają działanie przeciwbólOwe, pobudzają do skurczów mięśnie szkieletowe, wpływają na autonomiczny układ nerwowy, zmniejszając napięcie nerwów współczulnych, pobudzają rozszerzenie naczyń krwionośnych i poprawę krążenia, poprawiają odżywiania tkanek i przemianą materii.

PRĄDY DIADYNAMICZNE

Prądy diadynamiczne – prądy Bernarda –prądy te powstają w wyniku prostowania prądu sinusoidalnie zmiennego. Zostały opisane przez francuskiego dentystę P. Bernarda, który wprowadził te prądy do lecznictwa. Bernard wyróżnił sześć rodzajów prądów diadynamicznych: DF, MF, CP, LP, RS, MM.

Do ogólnych działań prądów DD należy działanie przeciwbólowe, działanie przeciwzapalne, działanie przeciwobrzękowe, zwiększające miejscowe krążenie.

PRĄDY KOTZA

Prądy Kotza – rosyjska stymulacja – są  to prądy średniej częstotliwości, modulowane w małą częstotliwość. Prądy te służą do stymulacji mięśni w zaniku prostym oraz mięśni u sportowców w celu zwiększenia ich siły i masy mięśniowej.

PRĄDY TRÄBERTA

Cechą prądu Träberta jest silne działanie przeciwbólowe, które opiera się głównie na teorii bramki kontrolnej Walla i Melzaca. Podczas swojego przepływu prąd Träberta powoduję drżenie mięśni, wibrację, zmniejszając ich napięcie, co dodatkowo zwiększa efekt przeciwbólowy.

ULTRADŹWIĘKI

Ultradźwięki – drgania mechaniczne o częstotliwości przekraczającej granicę słyszalności ucha ludzkiego. Działanie biologiczne ultradźwięków opiera się na zmianach miejscowych (pierwotnych) i ogólnych (wtórnych).

Zmiany miejscowe występują w miejscu i w momencie wykonywania zabiegu. Są to:
• zmiany mechaniczne, spowodowane różnicą ciśnień w przebiegu podłużnej fali ultradźwiękowej. Zmiany te określa się także jako mikromasaż
• zmiany termiczne, powstające w wyniku wytworzonego w tkankach ciepła
• zmiany fizykochemiczne, polegające na wpływie ultradźwięków na koloidy tkankowe
• Zmiany ogólne powstają w momencie nadźwiękawiana korzeni, splotów czy zwojów nerwowych, wywołując na drodze odruchowej reakcje w narządach objętych procesem chorobowym. Dochodzi także do stymulacji układu współczulnego.

Ultradźwięki wykazują następujące działania terapeutyczne:

• przeciwbólowe
• przeciwzapalne
• przyspieszenie przepływu limfy w naczyniach limfatycznych i zwiększenie procesów wchłaniania
• wytworzenie w tkankach ciepła i stanu przekrwienia
• zmniejszenie napięcia mięśni
• hamowanie układu współczulnego
• zwiększenie rozciągliwości tkanki łącznej w bliznach, przykurczach, zwłóknianych mięśniach i torebkach stawowych
• przyspieszenie gojenia się ran (zarówno tkanek miękkich jak i tkanki kostnej)

PRZECIWWSKAZANIA:

• choroba nowotworowa i stany po operacyjnym usunięciu nowotworu
• ostre objawy zapalne i stany gorączkowe
• zaawansowane zwapnienie naczyń
• zakrzepowa zapalenie żył, zakrzepica
• zaburzenia krzepnięcia krwi
• zmiany skórne zwłaszcza w przebiegu chorób zakaźnych
• stan ogólnego wyniszczenia organizmu
• rozrusznik serca
• metal w miejscu zmian chorobowych
• okolica nasad kości u dzieci
• ciąża

FONOFOREZA

Jest to zabieg polegający na wprowadzeniu odpowiednich leków przez skórę za pomocą energii ultradźwięków. Leki dodaje się do środka sprzęgającego. Zazwyczaj stosuje się leki w formie żelu lub kremu, które działają przeciwzapalnie i przeciwbólowo.

GALWANIZACJA

Galwanizacja jest zabiegiem elektroleczniczym, polegającym na przepływie prądu stałego w ciele pacjenta między dwoma elektrodami. Przepływ prądu stałego przez tkanki nerwową i mięśniową powoduję zmianę ich pobudliwości (elektrotonus). Prąd stały powoduję również rozszerzenie naczyń krwionośnych. Galwanizację wykorzystuję się w leczeniu nerwobólów, przewlekłych zapaleń nerwów, splotów i korzeni nerwowych, zespołów w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa i dyskopatii.