Elektroterapia to dział fizjoterapii, w którym wykorzystuje się w celach leczniczych energię elektryczną. Zabiegi wykonuje się przy użyciu prądu stałego lub zmiennego o różnej częstotliwości. Znajdują one szerokie zastosowanie w leczeniu i rehabilitacji. Stanowią idealne uzupełnienie terapii z użyciem innych metod i technik.
W elektroterapii wykorzystuje się działanie biologiczne prądu elektrycznego, który w zależności od rodzaju powodować może:
• pobudzenie nerwów i mięśni
• uśmierzenie bólu
• złagodzenie stanu zapalnego
• zwiększenie ukrwienia tkanek
• polepszenie trofiki tkanek
• intensyfikację przemiany materii
• przyspieszenie regeneracji tkanek
Mechanizm biologicznego działania prądów stosowanych w elektroterapii jest bardzo złożony, ponieważ oprócz bezpośredniego wpływu na procesy elektrofizjologiczne zachodzące w komórkach w grę wchodzą mechanizmy odruchowe i humoralne, a w przypadku prądów wielkiej częstotliwości również i ciepło powstające w tkankach.
Różne rodzaje prądu elektrycznego stosowane w elektrolecznictwie powodują:
• wzrost miejscowego krążenia krwi i limfy, zmiany w przepuszczalności błon biologicznych i wzmocnienie działania pompy mięśniowej (działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe)
• zmiany w mikrokrążeniu, które ułatwiają procesy regeneracyjne w tkankach
• wydzielanie endorfin i enkefalin, rozproszenie mediatorów bólu przez zwiększenie mikrokrążenia
• pobudzanie mięśni do skurczu, co je usprawnia i wzmacnia
• efekt „wstrząsania”, który zachodzi w przypadku prądów średniej częstotliwości. Ich zmienne pole elektryczne wzbudzać ma ruchy wahadłowe i obrotowe cząsteczek z ładunkami elektrycznymi w tkankach, w rezultacie czego spotykają się grupy chemiczne o przeciwnych ładunkach elektrycznych, mogące ze sobą reagować, co może np. przyspieszać enzymatyczny rozkład mediatorów bólu. Energia kinetyczna powstająca w tych warunkach wpływa wyrównująco na stężenie różnych substancji uczestniczących w powstaniu bólu, np. jonów wodoru czy potasu. Z efektem wstrząsania wiąże się nie tylko działanie przeciwbólowe, ale również zwiększenie pod jego wpływem przemiany materii, polepszenie trofiki tkanek, przyspieszenie regeneracji czy zmniejszenie obrzęków. Zjawisko to zachodzić ma również w czasie występowania skurczów tężcowych niezupełnych wywoływanych przez prądy impulsowe małej częstotliwości
• uwalnianie neuromediatorów i hormonów tkankowych, np. uwalnianie histaminy zmniejsza napięcie układu współczulnego, co powoduje rozszerzenie tętnic i zwiększa mikrokrążenie
OGÓLNE PRZECIWSKAZANIA DO ELEKTROLECZNICTWA:
• wszczepiony rozrusznik serca
• pompa insulinowa
• nowotwory łagodne i złośliwe
• metale w tkankach poddawanych zabiegowi
• endoproteza
• ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich
• zmiany na skórze (wypryski, owrzodzenia)
• stany gorączkowe
• miejscowe zaburzenia czucia
• skaza krwotoczna
• ostre procesy zapalne i infekcje ogólne
• osobnicza nietolerancja prądu
• zakrzepy
• zagrożenie zatorami
• zakrzepowe zapalenie żył
• miażdżyca zarostowa tętnic
• ciąża (na okolicę lędźwiową, brzuch i pachwiny)