Syndrom KISS – tłumaczenie definicji z języka angielskiego wskazuje, że jest to „nierównowaga kinematyczna spowodowana naprężeniem podpotylicznym”. Obrazowo ujmując jest to “blokada” górnego odcinka szyjnego kręgosłupa u dzieci, czyli w bardzo strategicznym miejscu jakim jest połączenie głowy z odcinkiem szyjnym kręgosłupa (staw szczytowo-potyliczny i/lub szczytowo-obrotowy).
Najczęstsze przyczyny:
- nieprawidłowa pozycja ułożeniowa w brzuchu mamy,
- trudny przebieg porodu,
- cesarskie cięcie,
- porody bliźniacze.
- Syndrom KISS wywołuje dysfunkcje nie tylko w stawach odpowiadających za poruszanie głową, ale także w innych układach:stawowym,
- mięśniowym,
- nerwowym (często w obszarach układu nerwowego na które nie mamy wpływu, odpowiedzialnych za oddychanie, trawienie, krążenie, pracę gruczołów wewnątrzwydzielniczych oraz pracę narządów jamy brzusznej).
Wymienione dysfunkcje prowadzą do wielu zaburzeń w ciele dziecka.
Objawy syndromu KISS:
- asymetryczne ustawienie głowy i ciała dziecka po 3 miesiącu życia,
- charakterystyczne wygięcie ciała dziecka w jedną stronę,
- trudności z obracaniem głowy do prawej lub lewej strony,
- asymetria w obrębie twarzy, oczu, policzków,
- problem ze ssaniem piersi,
- spłaszczenie główki z jednej strony,
- preferowanie ssania z jednej piersi, używania jednej rączki do zabawy, obrotów głównie na jedną stronę,
- duże napięcie w okolicy szyi i barków, (tzw. brak szyi),
- niechęć do leżenia na brzuszku,
- ogólne rozdrażnienie i płaczliwość,
- problemy trawienne: kolki, ulewania itp.
Skuteczną formą pomocy w przeciwdziałaniu występującym objawom syndromu KISS jest terapia manualna, dzięki której można przywrócić prawidłową ruchomość w stawach górnego odcinka kręgosłupa szyjnego u dziecka, oraz równowagę w układzie kostno-stawowym, mięśniowym i nerwowym. W ramach terapii możliwe jest także sprawdzenie, czy w wyniku nieprawidłowości w połączeniach pierwszych dwóch stawów nie nastąpiła kompensacja w niższych stawach kręgosłupa oraz obręczy biodrowej.
Równie ważną rolę w pracy z syndromem KISS, co praca z terapeutą, odgrywają rodzice dziecka, których zadaniem jest obserwacja maluszka i samodzielna praca z nim w domu (po wcześniejszym instruktażu) np. w trakcie czynności pielęgnacyjnych, podczas karmienia, przewijania, noszenia czy zabawy. Wykonywanie ćwiczeń w domu, ma spowodować, aby u dziecka nie utrwaliły się asymetrie oraz nieprawidłowe wzorce ruchowe.